Zespół Szkół w Wojewodzinie

Nie ma nic stałego, oprócz zmiany.

Słowa Heraklita z Efezu to najlepszy tytuł do moich podziękowań dla ludzi ważnych w czasie zarządzania przeze mnie szkołą w Wojewodzinie.

Posłużę się parafrazą słów pewnej piosenki i powiem, że 10 lat minęło jak jeden dzień; bo świetnie pamiętam pierwszy apel 1 września 2010 r., kiedy z ogromną obawą stanęłam przed szkolną społecznością i przyznam, że obecność na tym apelu śp. Starosty Grajewskiego - Jarosława Augustowskiego, jego życzliwe słowa skierowane do mnie jako nowego dyrektora, były dla mnie ogromnym wsparciem. Z perspektywy tych dziesięciu lat chcę podzielić się refleksją na Jego temat: był przełożonym, który miał ogromną charyzmę, wysoką kulturę osobistą i zawodową; sprawiał, że my dyrektorzy czuliśmy się docenieni zawodowo, jego słowa uznania dla naszej pracy mobilizowały nas do jeszcze większej aktywności zawodowej. Ważną rolę w mojej karierze dyrektora odegrała pani Wicestarosta Alicja Rutkowska, która była dobrym duchem Wojewodzina. To z Panią Alicją na „dzień dobry” realizowałam pierwszy poważny projekt modernizacji pracowni zawodowych na wniosek napisany przez Panią Rutkowską i poprzedniego dyrektora - Karola Choynowskiego; minęło 10 lat, a pracownia gastronomiczna nie ma sobie równej jakością (w szkołach powiatu) do dziś. Jestem z tego działania dumna. Dziękuję Pani Alicjo! I nie tylko za to; było tych działań wiele, wymienię jeszcze te najważniejsze: termomodernizację budynku szkoły, a potem budynku internatu i warsztatów. Nie dokonałabym wiele bez wsparcia jeszcze jednej ważnej osoby - Pani Skarbnik Powiatu Marii Jasińskiej, która radziła w jaki sposób wygospodarować fundusze na działania w infrastrukturę. Zawsze mogłam liczyć na jej wsparcie i cierpliwość w tłumaczeniu zawiłych procedur z zakresu rachunkowości. Dziękuję bardzo!

Remonty to motyw przewodni mojej dyrektorskiej działalności; remontowałam latem – w każde wakacje, często jesienią, na wiosnę, a nawet zimą. Tutaj muszę podziękować swoim pracownikom – byłym i obecnym, panom: Czesławowi Konopce, Mirosławowi Zyskowskiemu, Tadeuszowi Maciorowskiemu; mają swój znaczący wkład w obecny wygląd pomieszczeń szkoły. Zanudziłabym wymieniając ich kolejne prace remontowe. Dziękuję też Paniom odpowiedzialnym za czystość w szkole; widziałam, że czasem miały już dość tego remontowego kurzu, ale dziś słowa uznania osób przybywających do szkoły z zewnątrz, podkreślających ładny wygląd pracowni, korytarzy, panującą czystość – sprawiają i im, i mnie ogromną satysfakcję. Dziękuję Paniom: Danucie Konopko, Marzenie Żebrowskiej, Agacie Kalinowskiej.

Dyrektor w przeważającej mierze spędza czas z pracownikami administracji; w ciągu moich dziesięciu lat miałam okazję pracować i zatrudniać na krótki lub dłuższy czas wielu pracowników, i mając porównanie mogę powiedzieć, że właśnie teraz jest taki zespół Pań w administracji tworzących dobrą atmosferę, dających sobie wsparcie, o wysokiej kulturze osobistej, zawodowej, że będzie mi żal je opuszczać. Dziękuję za profesjonalizm i tę atmosferę: Ewie Glebie, Elwirze Baranowskiej, Monice Gardockiej, Agnieszce Koniecko, Ani Piaszczyńskiej.

Dotarłam do serca szkoły: nauczycieli, uczniów i rodziców. Na dobrą pracę dyrektora mają wpływ jego umiejętności zarządzania; trzeba tu mocno podkreślić, że ważne jest kto pomaga mu w kierowaniu szkołą. Od początku miałam szczęście, bo „otrzymałam w spadku” po poprzednim dyrektorze doświadczonego wicedyrektora Kazimierza Szymkucia, który dawał mi wiedzę, wsparcie, pomagał rozwiązywać problemy i wnosił do szkoły ducha innowacyjności motywując nauczycieli do udziału w różnych, rozwijających formach doskonalenia zawodowego. W mojej ocenie byliśmy dobrym duetem dyrektorskim. Dziękuję! Trzeba przyznać, że to szczęście do dobrych wicedyrektorów mnie nie opuściło, bo po odejściu Kazimierza na emeryturę, jego miejsce zajął Ryszard Rogiński i również z nim świetnie układała się moja współpraca. Dziękuję Panie Ryszardzie!

Przechodząc do grona nauczycieli, boję się, że zabraknie cierpliwości czytać wszystkie podziękowania, trudno…. Ja je piszę przez kilka dni – na raty - czytać też można na raty, ale nikogo nie zmuszam.

Zacznę od tego, że w Wojewodzinie funkcjonują dwie szkoły: technikum i szkoła branżowa I stopnia, a więc do szkoły trafiają uczniowie, którzy w pierwszej kolejności chcą nauczyć się zawodu. Wniosek z tego wywodu jest jasny – w szkole powinni pracować świetni nauczyciele zawodu - i pracują! Ich zaangażowanie w uzyskiwanie jak najlepszych efektów nauczania widoczne było przez całe dziesięć lat w bardzo wysokim poziomie zdawalności egzaminów zawodowych – cieszę się, że udawało się nam utrzymywać ten poziom rok po roku. Cieszę się, że nauczyciele zawodu podejmowali wspaniałe inicjatywy urozmaicające proces edukacyjny; wspólnie zachęcaliśmy uczniów do udziału w konkursach szkolnych i zewnętrznych, do organizacji działań charytatywnych, Dni Języków Obcych, podczas których uczniowie wykorzystywali swoje umiejętności zawodowe. Dziękuję za współorganizację dużych wydarzeń: wigilii powiatowych, Powiatowych obchodów Dnia Nauczyciela, itp. W szczególności dziękuję Pani Beacie Urbańskiej, Dorocie Szymkuć, Agacie Choynowskiej – nauczycielom zawodu technik żywienia, Pani Katarzynie Mrozowskiej – nauczycielowi zawodu – technik hotelarstwa, Paniom Karolinie Obuchowskiej i Ewelinie Jagłowskiej – nauczycielom zawodu technik budownictwa, Panom Piotrowi Manturo i Wiesławowi Ruszczykowi (byłemu już nauczycielowi) – technik rolnik.

Na bardzo dobry wizerunek szkoły pracują również nauczyciele przedmiotów ogólnokształcących, którzy sprawiają, że wyniki egzaminów maturalnych są, podobnie jak zawodowych, bardzo dobre; są oni również świetnymi kreatorami życia kulturalno - wychowawczego w szkole i inicjatorami wspaniałych imprez, które na dobre wrosły w tradycję szkolną. Dziękuję Paniom: Olenie Levchynskiej, Monice Kowalczuk, Katarzynie Bielińskiej, Bożenie Groszyk, Darii Nowogrodzkiej, Grażynie Jarosińskiej, Eli Karwowskiej, Wiesi Tauber, Anieli Sypytkowskiej.

Kolorytu szkolnemu życiu nadawały imprezy sportowe. Słowa podziękowania za ich organizowanie kieruję do Panów: Krzysztofa Wencka i Łukasza Choynowskiego.

Szczególne podziękowania kieruję do zespołu pracowników internatu z panią kierownik Wiolettą Czaplicką na czele. Byłam, jako dyrektor spokojna o poziom pracy opiekuńczo-wychowawczej, wiedziałam też, że mając takich pracowników jak Panie: Grażyna Nitkowska, Halina Gryczkowska, Dorota Maciorowska mogę podjąć się organizacji każdej imprezy. Dziękuję za: Konferencję dla Burs i Internatów Województwa Podlaskiego, Konferencję dla Samorządów Internatów Województwa Podlaskiego, Wigilie Powiatowe, Powiatowe Dni Nauczyciela i inne wydarzenia.

Dziękuję również swojemu mężowi, który swoim odejściem ze stanowiska Dyrektora Zespołu Szkół w Wojewodzinie wywołał problematyczną sytuację braku kandydata do objęcia tej funkcji. Napisałam na początku, że obejmowałam ją z wielką obawą, czy podołam – dziś wiem, że dałam radę i jestem dumna ze swojej dziesięcioletniej pracy dyrektora.

Alfred North Whitehead powiedział słowa, które są podsumowaniem moich podziękowań:

Nikt, kto osiąga sukces, nie robi tego bez pomocy innych. Mądrzy i pewni siebie ludzie przyjmują tę pomoc z wdzięcznością.

Dziękuję - Zdzisława Choynowska