Pierwszego marca 2016 r. w Zespole Szkół w Wojewodzinie odbył się uroczysty apel z okazji Narodowego Dnia Pamięci ,,Żołnierzy Wyklętych”. Apel został przygotowany przez klasę I TRH pod kierunkiem wychowawczyni p. Anieli Sypytkowskiej.
Warto wiedzieć, że święto ,,Żołnierzy Wyklętych” jest uroczyście obchodzone w Polsce dopiero od roku 2011 (uchwała Sejmu RP z 3.02.2011r.). Niestety dzieje ,,Żołnierzy Wyklętych” były przez wiele lat zakłamywane lub przemilczane. Znamienne są słowa tragicznie zmarłego w katastrofie smoleńskiej prezesa IPN Janusza Kurtyki ,,…Komuniści robili wszystko, by zohydzić żołnierzy niepodległej Polski oraz ich walkę… To oczywiste, że tak jak kultywujemy pamięć o Polskim Państwie Podziemnym, tak powinniśmy również pamiętać o czynie żołnierzy konspiracji antykomunistycznej. Bo to była walka o niepodległość”.
Zaszczepianie młodemu pokoleniu tradycji niepodległościowych jest bardzo ważnym elementem tożsamości naszego narodu i państwa. W takim wymiarze myślę, że możemy być dumni z młodzieży Zespołu Szkół w Wojewodzinie, która z ogromnym zaangażowaniem przygotowała apel, gazetkę okolicznościową, a także upamiętniła pięknymi kwiatami i zniczami pomnik pułkownika Zygmunta Fleszera zamordowanego w Katyniu. Nasza szkoła kultywuje pamięć pułkownika Z. Fleszera w ramach projektu ,,Katyń ocalić od zapomnienia”.
Duży wkład pracy jaką uczniowie klasy I TRH włożyli w przygotowanie apelu zaowocował bardzo ciepłym odbiorem ze strony zebranych na sali gimnastycznej nauczycieli i uczniów. ,,Młodzi aktorzy” byli niezwykle szczęśliwi gdy po apelu napływały słowa gratulacji. O autentyczności przeżyć patriotycznych zebranej publiczności można było przekonać się obserwując łzy wzruszenia w momencie recytacji wierszy. Szczególnie wiersza ,,Ostatni list do matki” w wykonaniu Kamila Perkowskiego i Weroniki Wiśniewskiej czy też opowieści o Danucie Siedzikównie ps. Inka w wykonaniu Aleksandry Wnęk, Ewy Purwin, Zuzanny Kownackiej i Magdaleny Błażewicz. Myślę, że w pamięci pozostanie też przekaz i piękne słowa piosenki Jacka Wójcickiego ,,Miejcie nadzieję”. Piosenkę tą odtwarzały na scenie Sofia Dodis i Aleksandra Wnęk.
Niezwykle cenną rzeczą z punktu widzenia nauczyciela wychowawcy była edukacja uczniów w czasie przygotowań do apelu. W pracę zaangażowali się wszyscy uczniowie klasy I TRH. Oprócz osób recytujących i śpiewających, słowa pochwały należą się tym, którzy przygotowali scenografię. Atmosferę czasów II wojny światowej i partyzantki powojennej, oddawały zgromadzone rekwizyty np. broń, mundury oraz radiostacja. Uczniowie identyfikowali się z losami bohaterów narodowych, ale także ze wspólnotą klasową. Podsumowując uważam, że apel był ciekawym doświadczenie pedagogicznym.
Wychowawca klasy I TRH Aniela Sypytkowska